پروتکل‌های استیکینگ دسته‌ای از مکانیسم‌های اجماع برای بلاک‌چین‌ها هستند که با انتخاب اعتبار‌دهنده‌ها متناسب با تعداد دارایی‌هایشان در ارز دیجیتال مرتبط کار می‌کنند. این کار برای جلوگیری از هزینه محاسباتی طرح‌های اثبات کار انجام می‌شود.
استیکینگ ارز دیجیتال چیست؟
استیکینگ روشی برای کسب بیشترین سود از رمز ارزهای دیجیتالی و جایگزینی به‌جای ماینینگ و استخراج است. البته هزینه کمتری هم دارد. اما استیک کردن چگونه کار می‌کند؟ زمانی که شما ارز دیجیتالی خرید می‌کنید، می‌توانید آن‌ها را در یک کیف پول یا والت نگه‌داری کنید. دریافت سود درازای نگه‌داری این ارزها استیکینگ است. افراد بسیاری این کار را در مقابل ماینینگ رمز ارزها انجام می‌دهند.
برای استیک کردن ارزهای دیجیتالی دو راه وجود دارد: ارزهای دیجیتالی خود را در والت یا کیف پول نگه‌داری کرده و از آن سود دریافت کنید یا این کار را از طریق صرافی ارز دیجیتال انجام دهید. در وهله اول می‌خواهیم در مورد مکانیزم الگوریتم اثبات سهم اطلاعاتی داشته باشیم.
کار شبکه بلاک چین بر پایه الگوی اثبات کار است، یعنی تمامی تراکنش‌ها داخل یک بلاک قرار می‌گیرد و این بلاک‌ها به هم وصل شده و یک شبکه بلاک چین را تشکیل می‌دهد. در مکانیزم اثبات کار ماینرها برای حل مسئله ریاضی با هم به رقابت می‌پردازند، هرکدام که بتواند پاسخ را سریع‌تر پیدا کند اجازه وارد کردن یک بلاک به بلاک چین را دارد. در این روش یکی از مشکلاتی که وجود دارد، حجم زیادی از محاسبات توسط ماینرها است. اصلی‌ترین هدف عمل ماینینگ در شبکه بلاک چین، تأمین امنیت شبکه است.
حال سؤالی که بعضی افراد دارند این است که آیا نمی‌توانیم بدون محاسبات سنگین امنیت شبکه را تأمین کنیم؟ با توجه به مطرح شدن این سؤال،زمان ورود روش اثبات سهم و استیک ارزهای دیجیتال به بلاک چین است. در این روش به کاربر اجازه داده می‌شود تا بلاک‌های جدید ایجاد کرده و آن را تأیید کنند. روشی که انتخاب می‌کنیم چه کسی اعتباردهنده باشد مهم است، چون در روش اثبات سهم کسانی که کوین‌های بیشتری استیک می‌کنند اولویت دارند.
به‌طور کلی طرفداران استیکینگ و اثبات سهام بر این باور هستند که تولید بلاک جدید با همین روش مقیاس پذیری شبکه بلاک چین را به حالت چشمگیری افزایش می‌دهد. به‌طور مثال، شبکه اتریوم قصد دارد برای رفع مشکل مقیاس پذیری، الگوریتم خود را از اثبات کار به اثبات سهام تغییر دهد.