یکی از افسانه‌های اقتصادی که در بین مردم رواج دارد و در طول زمان آسیب بسیار زیادی به اقتصاد جوامع مختلف زده حق انحصاری دولت بر پول است. همچنین تا قبل از قرن 21 کمتر کسی می‌توانست در مورد این حق سؤال بپرسد و آن را به چالش بکشد. شاید برایتان جالب باشد که حتی دانشمندانی که به این مسئله اعتراض کرده‌اند نیز بسیار اندک است و یکی از مهم‌ترین این افراد دیوژن است که در قرن 4 قبل از میلاد پول را تاس بازی سیاستمداران نامید.
کاهش ارزش پول در طول زمان
از زمانی که دیوژن پول را تاس بازی سیاستمداران تعریف کرد تا به امروز در طول تاریخ شاهد کاهش ارزش پول و کاهش مدام محتوا فلز گران بها مورد استفاده در سکه‌ها بودیم. این مسئله باعث افزایش بی وقفه قیمت کالاها شده است.
در واقع می‌توان گفت که تاریخ همواره تاریخ تورم و کاهش ارزش پول بوده و همیشه در جهت منافع دولت‌ها است. اقدام شاهزادگان ایتالیایی برای کاهش ارزش سکه‌ها باعث شد تا از ایتالیا به عنوان کشوری با بهترین نویسندگان و بدترین نام برده شود.
در سال 1694 میلادی بریتانیا انحصار پول را به بانک انگلستان داد تا بانک اقدام به کنترل انتشار پول کند. سپس سایر کشورها نیز طلا را به عنوان یک استاندارد رایج برای مشخص کردن ارزش پول انتخاب کردند. در این بین اما از اواسط قرن بیستم، دولت‌ها این انضباط را کنار گذاشته و با شروع جنگ‌های جهانی تصمیم گرفتند تا مدیریت و کنترل پول را شخصاً بر عهده بگیرند.
در قرن 21 باور جدیدی جایگزین نگاه قدیمی به اقتصاد شده است. لرد فرر به عنوان دانشمند طرفدار لیبرالیسم بیان می‌کند که در صورتی که کشورها پول خود را استاندارد کنند، نیازی به ایجاد یک قانون در مورد وجه رسمی وجود نخواهد داشت. در حالی که قانون وجه رایج رسمی با توجه به قدرت مستبدانه محدودیتی را بر مبادلات بین افراد اعلام می‌کند. فرر اعتقاد دارد که هر گونه وجه رایج رسمی به نا اطمینانی بین مردم دامن می‌زند.
در این بین سؤالات مهمی مطرح می‌شود. یکی از این سؤالات آن است که آیا رمز ارزها توان کاهش حق انحصاری دولت بر پول را دارند یا خیر؟
